#Μέσα σε έναν χρόνο, στο Αμερικανικής Πιστοποίησης Νοσοκομείο, που υπηρέτησα κάναμε 5 ασκήσεις Πυρασφάλειας!
#Πέρασα 5 φορές εκπαίδευση στην χρήση… πυροσβεστήρος. Άλλος ο πυροσβεστήρας κόνεως, άλλος ο πυροσβεστήρας διοξειδίου, άλλος ο πυροσβεστήρας F-Class Wet Chemical (για τις κουζίνες με λίπη) άλλο η μάνικα με το νερό…
#Έγραψα 5 φορές τεστ για τα είδη εύφλεκτων και τι είδους πυρόσβεση χρησιμοποιούμε, για το καθένα!
#Επί 5 φορές είχα να αφήσω ότι έκανα και να κατευθυνθώ στην έξοδο κινδύνου και να πάω στον χώρο συγκέντρωσης του τμήματος μου και να γίνει καταμέτρηση προσωπικού! Όχι δεν άνοιξα τις πόρτες πυρασφάλειας που κλείνουν μόλις ηχήσουν τα κουδούνια και διαμερισματοποιούν τις πτέρυγες για να περιορίσουν την επέκταση της φωτιάς, και να πάω στο ασανσέρ! Απαγορεύεται η χρήση του μόλις ηχήσει ο συναγερμός. Με τα πόδια βγήκα.
#Εάν κάποιος καθυστερούσε λίγο για να τελειώσει την δουλειά του και δεν έβγαινε έγκαιρα υπήρχε υψηλό πρόστιμο.
#Εάν χειρουργούσα μας ενημέρωναν από το μεγάφωνο του χειρουργείου, ότι είναι άσκηση για να μην σταματήσουμε την χρήση οξυγόνου και διενέργεια της επέμβασης. Ούτως ή άλλως υπήρχαν αυτόματες βαλβίδες διακοπής της ροής του.
#Σημειώνω ότι κατά την έξοδο απαγορεύονταν να ανοίξεις τις πόρτες πυρασφαλείας , που έκλειναν αυτόματα με το που ηχούσαν τα χαρακτηριστικά κουδούνια πυρκαγιάς και τα παράθυρα,. Έτσι δεν τάιζες την φωτιά με οξυγόνο.
#Παράλληλα ακούγονταν στα μεγάφωνα του νοσοκομείου ο κωδικός, «code red, code red» που σήμαινε καπνός ή πυρκαγιά. Αυτά έπρεπε να τα ξέρεις από έξω αλλά τα είχες και σε καρτελάκι που κρέμονταν στο στήθος σου πίσω από την ταυτότητα εργαζόμενου.
#Ας ήμουν διευθυντής Χειρουργικής, Διευθυντής Χειρουργικού τομέα κλπ.
#Μαζί μας, στον χώρο συγκέντρωσης της πτέρυγας, ήταν και ο Manager του νοσοκομείου. Όλοι ίσια και όμοια. Κριτές, οι Αξιωματικοί της Πυροσβεστικής.
#Την άσκηση, συχνά, παρακολουθούσαν και βαθμολογούσαν οι εκπρόσωποι της Αμερικανικής Εταιρείας πιστοποίησης του νοσοκομείου μας (είχαμε GCI accreditation score 99,5%)
#Γινόταν, πάντα, απροειδοποίητα, με απόφαση της πυροσβεστικής.
#Την ίδια, ακριβώς διαδικασία, εφήρμοζαν και στην Μεγάλη Βρετανία το 1994-5 όταν εργαζόμουν εκεί. Δεν ξεχνώ τον συνάδελφο μου, Aydin, που του έδωσαν πρόστιμο 90 λιρών για καθυστέρηση μετακίνησης στον χώρο συγκέντρωσης. Μας μετρούσαν, βλέπεις και βγαίναμε μείον ένας. Και μπήκαν μέσα και τον βρήκαν να γράφει…
#Όπου σέβονται τον εργαζόμενο και τον πολίτη, ισχύουν οι παραπάνω κανόνες. Και μπορεί, ο φίλος Διευθυντής Νευροχειρουργικής να μου διαμαρτύρονταν ότι «δεν είμαι ηλίθιος να με βάζουν, για πέμπτη φορά, να σβήνω την φωτιά με τον πυροσβεστήρα».
ΑΛΛΑ ΕΤΣΙ ΣΩΖΟΝΤΑΙ ΖΩΕΣ ΚΑΙ ΥΠΟΔΟΜΕΣ.
#Δεν ξεχνώ τι τράβηξα, ως Διοικητής Νοσοκομείου, για να επιβάλλω τάξη στο παρκάρισμα στο προαύλιο του ΑΧΕΠΑ, ώστε να μπορούν να περνούν τα πυροσβεστικά και τα διασωστικά. Νά ‘ναι καλά ο μακαριστός Πρύτανης του ΑΠΘ Γιάννης Αντωνόπουλος, που μας διέθεσε θέσεις στάθμευσης, στο γιαπί απέναντι, ώστε να πειστεί το προσωπικό να συνεργαστεί και να μην κλείνει τις διόδους.
#Θυμάμαι, είχα αφρίσει όταν είχα διαπιστώσει ότι σε μερικές κλινικές είχαν μετατρέψει τις εξόδους διαφυγής σε αποθήκες, φράζοντας την δίοδο. Μέσα σε μία εβδομάδα απομακρύνθηκαν όλα… Και οι έξοδοι κινδύνου, ξαναέγιναν έξοδοι κινδύνου με φώτα ανάγκης, και εξώπορτες που να ανοίγουν από μέσα προς τα έξω με τη χαρακτηριστική μπάρα.
#Και πόσο περίεργο φάνηκε στο προσωπικό, όταν φώναξα την πυροσβεστική να δοκιμάσει ποια οχήματα χωρούν και που θα σταθούν τα κλιμακοφόρα, σε περίπτωση πυρκαγιάς.
Άλλου μεγέθους στο νότιο μέρος, άλλα στο βόρειο. Αμ δε στο 5ώροφο, όπου είχαν βάλει την ΜΕΘ στον 5ο όροφο; Μέχρι να κατασκευαστεί η νέα πτέρυγα χειρουργείων και εντατικών κάναμε κατασκευή ειδικής τζαμαρίας που άνοιγε διάπλατα ώστε να φτάσει το αναβατόριο της Πυροσβεστικής και να φορτωθεί ο ασθενής με το κρεβάτι, τον αναπνευστήρα και το μόνιτορ για να κατέβει.
#Οι παλιότεροι θυμούνται ότι στο αρχικό κτίριο του ΑΧΕΠΑ υπήρχε μία μεγάλη ράμπα, από την κατασκευή του το 1953, για να μετακινούν τους τραυματίες ταχύτατα στο χειρουργείο και να μπορούν να αδειάσουν τα χειρουργεία ταχύτατα σε περίπτωση ανάγκης.
Όταν πήγα την είχαν γκρεμίσει…
#Τέλος, θυμάμαι, ότι μία φορά, στην καριέρα μου, χρειάστηκε να σβήσω φωτιά στην κλινική μας, στην Ελλάδα, λόγω ανάφλεξης του αποθέματος των γαζών, από εργασίες οξυγονοκοπής, για απομάκρυνση σωληνώσεων στον επάνω όροφο, χάρις στην εκπαίδευση της χρήσης πυροσβεστήρος που έλαβα στην Μεγ. Βρετανία…
#Ελπίζω, έστω ένας, από αυτούς που θα διαβάσουν αυτό το κείμενο να ευαισθητοποιηθεί, στην πυροπροστασία στους χώρους εργασίας.
#ΣΩΖΕΙ ΖΩΕΣ. Μην το ξεχνάτε. Και είναι ισχυρά κερδοφόρα!
#Εσείς στην δουλειά σας, πότε κάνατε άσκηση πυρασφάλειας;
ΥΓ. Μην ξεχνάτε τα θύματα της πυρκαγιάς στο Νοσοκομείο Παπανικολάου, όταν ένας ασθενής με Covid 19, σε υψηλή ροή χορήγησης οξυγόνου άναψε… τσιγάρο στον θάλαμο και απανθρακώθηκε. Έκαψε και τον διπλανό του που πέθανε λίγο αργότερα. Και θα υπήρχαν πολλά θύματα αν ένας γενναίος γιατρός δεν παρέβλεπε τον κίνδυνο και δεν ορμούσε να κλείσει την παροχή οξυγόνου στην κλινική (διότι δεν υπήρχε σύστημα πυρασφαλείας και αυτόματος διακόπτης διακοπής της παροχής οξυγόνου!
Αλήθεια τον τίμησε κανείς για την γενναιότητα του;
Δημήτρης Γάκης, Χειρουργός